போய்வா;
என் செல்லமே…
முட்டிக்கொண்டு
நிற்கும் கண்ணீரோடு
வழியனுப்புகிறேன்
என் செல்லமே!
வளரும் முன்னே
சுவனத்தை சுகிக்க
பயணப்பட்டாயோ
என் செல்லமே!
என் செல்லமே…
முட்டிக்கொண்டு
நிற்கும் கண்ணீரோடு
வழியனுப்புகிறேன்
என் செல்லமே!
வளரும் முன்னே
சுவனத்தை சுகிக்க
பயணப்பட்டாயோ
என் செல்லமே!
பால் மணம் மாறா
என் ஈரக்குலையே;
சுதந்திரத் தாகத்திற்கு
வித்தாக விழுந்தாயோ
என் செல்லமே!
அழுகையும்;
பிரார்த்தனை மட்டுமே;
இப்போது செய்யும்
கையாலாகாதவனாக உள்ளேனே
என் செல்லமே!
எச்சிலும்…
என் தொண்டைக்குப்
பாரமாகிவிட்டதே;
வற்றிப்போன விழிகளுடன்;
சூடான மூச்சுக்காற்றுடன்
உனை நுகர்ந்து கரைகிறேனே
என் செல்லமே!
அழியாத சுவனத்தில்
செழுமையாய் நீ இருக்க;
பச்சைக்கிளியாய் பவனி வர
வல்லோனின் நாட்டமிது
என் செல்லமே!
Yasar Arafat
என் பக்கம்
கவிதை :கவிஞர் யாசர் அரபாத் அவர்களுக்கு நன்றி
No comments:
Post a Comment